Moeilijk……, maar dankbaar dat ik vandaag hier enkele herinneringen aan Cor met jullie mag delen.
Ik ken Cor pas echt als collega sinds 1991 toen ons toenmalige PNEM bedrijf een grote decentralisatie doorvoerde en hij benoemd werd tot districtsmanager in het district Uden en ik die rol kreeg in het district Cuijk. Tijdens verlof namen we over en weer elkaars taken waar.
Cor vervulde die voor hem geheel nieuwe rol met verve en ik bewonder nog altijd hoe hij, na een jarenlange carrière in de financiële- en administratieve organisatie van de PNEM en als gedreven OR voorzitter, de functie inhoud wist te geven. Vooral ook zijn manier waarop hij het voor hem toch “vreemde”technische deel van de organisatie van het district wist te managen dwong respect af.
Daadkrachtig, gestructureerd, met gevoel voor de menselijke kant en vooral ook humor gaf hij leiding aan de districtsorganisatie in de regio Uden totdat hij in 1995, na een diensttijd van 39 jaar, met pensioen ging. Nog best erg jong van lijf en leden, maar zoals hij ook tegen toenmalig regiocollega Jo Moonen zei: ” Nu doen Jo want zo’n gouden regeling komt nooit meer voorbij”.
Een aantal jaren later toen ikzelf met pré- pensioen ging en gevraagd werd of ik voorzitter wilde worden van de Contactgroep Gepensioneerden Essent Brabant en hoorde dat Cor en Jo als respectievelijk secretaris en penningmeester al een groot aantal jaren het dagelijks bestuur van die Stichting bemanden, heb ik dan ook geen moment getwijfeld.
Sinds 19 maart 1997 vervulde Cor de functie van secretaris in onze Contactgroep op een manier die ik nog kende van zijn tijd als Districtsmanager in Uden:
- Met visie en inzicht! Hij was het “geweten “ van onze Stichting bij lastige discussies.
- Gedreven! Zijn verslagen van bestuursvergaderingen en ander overleg zaten meestal daags erna in de mailbox.
- Contentieus! Hij wist hetgeen was besproken compact en inhoudelijk schriftelijk vast te leggen. ( ook de lastige soms persoonlijke kwesties)
- Met respect voor de menselijke maat! Hij had veel gevoel voor de persoon achter het probleem.
- En met humor! We zullen niet snel zijn schaterende lach vergeten als er weer een grap of grol over tafel kwam.
Bijzonder is ook nog te noemen dat bij de jaarlijkse behandeling van het rooster van aftreden en herbenoeming van de bestuursleden het steevaste antwoord van Cor was, “Als Jo doorgaat, dan ik ook” en idem van Jo “Als Cor blijft, blijf ik ook”.
We besloten als bestuur, nadat Essent de ondersteuning aan onze Stichting beëindigde, de Contactgroep en daarmee de ondersteuning aan onze gepensioneerde Essent collega’s nog “in de benen houden” zolang onze financiële reserves het toelieten. De prognose van onze penningmeester is dat dit nog tot eind 2025 misschien 2026 kan. Ook Cor ging daar vol voor.
Helaas…… de catastrofe op woensdag 17 januari in de parkeergarage van Velderwoude te ’s-Hertogenbosch heeft die ambitie voor Cor ruw verstoord.
We zijn als Contactgroep Gepensioneerden Essent Brabant veel dank verschuldigd aan Cor:
- voor zijn jarenlange inzet als secretaris van onze Stichting,
- voor de collegialiteit tijdens zijn werkzame leven en in ons bestuur,
- voor zijn innemende en dienstbare persoonlijkheid,
- voor de prachtige mens die hij was.
Tot slot,
Namens alle gepensioneerden van Essent wens ik jou Margot, Suzanne, Stefan, Nova verdere familie, vrienden en kennissen alle sterkte en kracht toe om dit onnoemelijke verlies te dragen.
Cor, bedankt voor alles wat je voor de Essent gepensioneerden hebt betekend.
We zullen je met diep respect BLIJVEND herinneren. Rust zacht!
26 januari 2024
Anton de Groot/Voorzitter CGEB